18 november 2022

We stappen af in het station van Lier en hebben een wandelknooppuntenroute op zak:

Aan het station in Lier starten we onze wandeling onder zachte zonnestralen richting knooppunt 36. Gedurende de wandeling zullen we het hele assortiment aan herfstige weertypes zien voorbij komen, maar de start is alvast zacht zonnig.

Aan knooppunt 5 bereiken we ‘Groot Spui‘. Spuien betekent: schoon spoelen. In het verleden werd er water tijdelijk opgespaard om dan door Lier te laten lopen om de stad te “spuien”.

Het Spuihuis werd gebouwd van 15808 tot 1516 om de sluiswachter te huisvesten, na grondige restauratie in 2009 dient het gebouw tegenwoordig als clublokaal voor de ‘Sociëteit van de Schaepshoofden’ en worden er diverse culturele activiteiten in georganiseerd.

We wandelen verder langs het Sionsvest en steken de Kleine Nete over via de sierlijke Sionbrug.

Rechts van ons zien we het natuurgebied ‘Nazareth Zuid’. We laten ons verleiden door aanlokkelijke trapjes naar beneden en wijken even af van onze route. Bomen in allerlei bochten gewrongen wekken onze aandacht. Blij dat we nieuwsgierig onze neus gevolgd zijn! 🙂

We laten ons verder vergezellen door de Kleine Nete, langs het natuurgebied ‘Kleine Netevallei’ en vinden wat later een unieke bank op het water aan de Emblembrug in Ranst waar we picknicken.

Wanneer we langs het station van Kessel wandelen regent het al en dat zou blijven voor de rest van de dag. De route inkorten en de trein terug nemen is mogelijk hier, maar wij wandelen verder naar het station van Nijlen.

Aan knooppunt 67 bereiken we het Fort van Kessel, gebouwd in 1909-1912 om de spoorlijn Antwerpen-Herentals en de Kleine Nete te beschermen. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog werd het fort grotendeels vernield door de Duitse Dikke Bertha’s.

Momenteel is het een recreatiegebied en kan je er omheen wandelen rond de fortgracht. Ook is er een vleermuizenreservaat, dat echter niet toegankelijk is voor publiek. Het fort zelf kan bezocht worden onder begeleiding van een gids.

Vervolgens leiden de knooppunten ons langs heidegebied met ‘natte heide’, bestaande uit veenmos, dopheide en zonnedauw . De uitgebloeide heide staat er inderdaad nat en wat mistroostig bij, met mossen, maar zonder zichtbare zonnedauw.

Onderweg van knooppunt 37 naar het station van Nijlen ontmoeten we nog een vriendelijke, bezorgde oudere man. Hij kijkt ons verbaasd aan en zegt: ‘Het regent hoor!’ We glimlachen, ja, het regent. “En”, vervolgt hij, “de pannetjes worden nat!”. We lachen. We hebben meerdere vriendelijke mensen ontmoet onderweg, alsof de mensen tussen Lier en Nijlen net iets vrolijker zijn dan elders.

Maar wellicht zal dat een weerspiegeling geweest zijn van onze eigen stemming. 🙂

Dank je wel, Frederik, voor je fijne gezelschap op deze mooie tocht.