Berichten

  Er hoort ook storm bij de herfst, wind die aan de bomen rukt en bladeren die hun greep verliezen, uitgehongerd en moe, na zoveel warme dagen. Er hoort ook zachtheid bij de herfst, stille zonnestralen, warme kleuren, bladeren die de aarde teder toedekken voor een winter die wel eens komen zal. Er hoort ook…

  Ergens onderweg kwam ik je tegen. Zomaar Onverwacht Ergens onderweg. En opeens had alles wat voordien gebeurde in mijn leven Opeens had alles zin.

  Eén wereld om in te verdwalen, rusteloos, vervuld van hoop en verlangen, tot we thuis zijn. Eén leven om in lief te hebben, mateloos, tomeloos, tot alles liefde is. Eén droom Eén levenslange droom om waar te maken…

  Blauw zijn en dromen van ochtenden zonder zorgen van eindeloze dagen met jou. Zacht zijn en leven in een betoverende wereld in een mensenleven klein en zonder pijn. Mooi zijn en blij, jou zijn, mij zijn en wij, alles en niets zijn, nergens en overal, gewoon … Zijn.

  Vaag zei je iets. Ik begreep het niet, maar glimlachte. Vaag glimlachte je terug. En niets werd duidelijk, maar tegelijk ook alles: Leven is tijdreizen, maandromen, hartenvullen, sterrenplukken, stampvoetendansen stil worden, en vaag en vloeibaar jou omhelzen.