Dag: 29 september 2018
Tot jij
Stil maar, alles wacht eindeloos geduldig op een nieuwe lente. Hoor maar, en zie hoe leven en liefde licht en warmte achter de wolken wachten tot jij weer glimlachen kan.
Meer lezen
Laat dan
Laat dan de zon zacht onder gaan en traag, alsof de nacht nooit komt Laat dan het water rustig over het strand rollen alsof het oneindig verder gaat en laat dan je tranen warm aanvoelen alsof een leven wel eindigt maar liefde nooit verdwijnt…
Meer lezen
Wat er ook bij hoort
Er hoort ook storm bij de herfst, wind die aan de bomen rukt en bladeren die hun greep verliezen, uitgehongerd en moe, na zoveel warme dagen. Er hoort ook zachtheid bij de herfst, stille zonnestralen, warme kleuren, bladeren die de aarde teder toedekken voor een winter die wel eens komen zal. Er hoort ook…
Meer lezen
Ergens onderweg
Ergens onderweg kwam ik je tegen. Zomaar Onverwacht Ergens onderweg. En opeens had alles wat voordien gebeurde in mijn leven Opeens had alles zin.
Meer lezen
Om waar te maken
Eén wereld om in te verdwalen, rusteloos, vervuld van hoop en verlangen, tot we thuis zijn. Eén leven om in lief te hebben, mateloos, tomeloos, tot alles liefde is. Eén droom Eén levenslange droom om waar te maken…
Meer lezen
Blauw zijn
Blauw zijn en dromen van ochtenden zonder zorgen van eindeloze dagen met jou. Zacht zijn en leven in een betoverende wereld in een mensenleven klein en zonder pijn. Mooi zijn en blij, jou zijn, mij zijn en wij, alles en niets zijn, nergens en overal, gewoon … Zijn.
Meer lezen
Vaag
Vaag zei je iets. Ik begreep het niet, maar glimlachte. Vaag glimlachte je terug. En niets werd duidelijk, maar tegelijk ook alles: Leven is tijdreizen, maandromen, hartenvullen, sterrenplukken, stampvoetendansen stil worden, en vaag en vloeibaar jou omhelzen.
Meer lezen